w laboratoriach firmy Bell Telephone Laboratories przez Johna Bardeena oraz Waltera Housera Brattaina.
W roku 1950 William Bradford Shockley z tego samego laboratorium opracował nowy element półprzewodnikowy, zwany tranzystorem o złączu bipolarnym, który był bardziej niezawodny, łatwiejszy i tańszy w produkcji oraz posiadał bardziej stabilne parametry od elementów ostrzowo-złączowych.
Tranzystory ze względu na swoje właściwości wzmacniające znajdują bardzo szerokie zastosowanie. Są wykorzystywane do budowy różnego rodzaju wzmacniaczy. Tranzystor jest kluczowym elementem w konstrukcji wielu układów elektronicznych, takich jak źródła prądowe, lustra prądowe, stabilizatory, przesuwniki napięcia, klucze elektroniczne, przerzutniki, generatory i wiele innych.W roku 2001 holenderscy naukowcy z Uniwersytetu w Delft zbudowali tranzystor składający się z jednej nanorurki węglowej, jego rozmiar wynosi zaledwie jeden nanometr, a do zmiany swojego stanu (włączony / wyłączony) potrzebuje on tylko jednego elektronu. Naukowcy przewidują, że ich wynalazek pozwoli na konstruowanie układów miliony razy szybszych od obecnie stosowanych, przy czym ich wielkość pozwoli na dalszą miniaturyzację elektronicznych urządzeń.
PIERWSZE KOMPUTERY
Colossus był jednym z pierwszych na świecie działających, programowanych komputerów cyfrowych. Lecz była to maszyna o specjalnym przeznaczeniu, która w rzeczywistości nadawała się do wąskiego zakresu zadań (na przykład nie potrafiła mnożyć dziesiętnie). Jednak trzeba przyznać, że Colosuss pomimo tego, iż był komputerem o specjalnym zastosowaniu, to jednak dowiódł on swojej wystarczającej elastyczności, aby można go było programować do wykonywaniu przeróżnych zadań.
Dla realizacji interacji należało końce taśmy skleić w pętlę. Dane były wprowadzane przez klawiaturę a wynik odczytywany z wyświetlacza.
ENIAC (Electronic Numerical Integrator And Computer), został skonstruowany przez J.P. Eckerta i J.W. Mauchly'ego na Uniwersytecie Pensylwanii w latach pomiędzy 1943 a 1946. Komputer ENIAC opracowany został na zlecenie Armii USA, która potrzebowała go do wykonywania żmudnych, tabelarycznych obliczeń dla nowo produkowanych dział. Eniac skrucił czas pracy rachmistrzów z 3 miesięcy do kilku minut. Maszyna używana była głównie do obliczeń związanych z balistyką, wytwarzaniem broni jądrowej, prognozowaniem pogody, projektowaniem tuneli aerodynamicznych i badaniem promieniowania kosmicznego. Wykorzystywano ją także do badania liczb losowych i analizowania błędów zaokrągleń.ENIAC miał 10 stóp wysokości, zajmował obszar 1000 stóp kwadratowych podłogi i ważył w przybliżeniu 30 ton, zawierając ponad 70000 oporników, 10000 kondensatorów, 6000 przełączników i 18000 lamp elektronowych. Ostateczna maszyna zużywała 150 kilowatów energii elektrycznej, co wystarczało do oświetlenia małego miasteczka.
PIERWSZE UKŁADY SCALONE
Układ scalony – zminiaturyzowany układ elektroniczny zawierający w swym wnętrzu od kilku do setek milionów podstawowych elementów elektronicznych, takich jak tranzystory, diody, rezystory, kondensatory.
Indywidualnie pakowane tranzystory były dużo mniejsze od ich poprzedników, lecz inżynierowie wciąż życzyli sobie mniejszych przełączników elektronicznych. Już od pewnego czasu ludzie sądzili, iż dobrze byłoby móc produkować całe obwody elektroniczne na pojedynczym kawałku półprzewodnika.
W roku 1961 firmy Fairchild i Texas Instruments ogłosiły dostępność pierwszych komercyjnych, planarnych układów scalonych zawierających proste funkcje logiczne. Ogłoszenie to oznaczyło początek masowej produkcji układów scalonych.
PIERWSZE MICROPROCESORY
Idea mikroprocesora była naturalną konsekwencją rozwoju techniki – jej urzeczywistnienie było jedynie kwestią czasu. Pracę nad prototypem mikroprocesora rozpoczęły trzy konkurujące ze sobą firmy. W efekcie, w zbliżonym czasie pojawiły się pierwsze układy nadające się do produkcji seryjnej. Były to:
- Intel (układ 4004),
- Garrett AiResearch’s (Central Air Data Computer).
- Texas Instruments (TMS 1000),
Jednak za pierwszy microprocesor uznaje się Intel 4004 zaprojektowany i produkowany przez firmę Intel od 1971 roku. Układ został zaprojektowany przez Teda Hoffa oraz Federico Faggin, początkowo na zlecenie firmy Busicom. Pierwotnie Intel 4004 był przeznaczony do pracy wewnątrz kalkulatorów biurowych, lecz Hoff w procesie projektowania zdecydował o umożliwieniu programowania układu.